16 Ιουλίου 1821. Οι Τουρκομογγόλοι σφάζουν στα Σφακιά!

Στις 15 Ιουλίου οι Τούρκοι μπαίνουν στον Καλλικράτη χωρίς μάχη, οι αγωνιστές προσπαθούν να κρύψουν τις οικογένειες τους στις σπηλιές και το Μεγάλο φαράγγι.

10 Ιουνίου 323 π.Χ. πέθανε στη Βαβυλώνα ο Μέγας Αλέξανδρος – Ο Μέγιστος των Ελλήνων

Σαν σήμερα στις 10 Ιουνίου 323 π.χ. πέθανε στη Βαβυλώνα ο Μέγας Αλέξανδρος – ο Μέγιστος των Ελλήνων – σε ηλικία 33 ετών.

Ο Αλέξανδρος Γ’ γεννήθηκε το 356 π.Χ στην Πέλλα, την πρωτεύουσα τότε του Μακεδονικού βασιλείου. Ήταν γιος του Μακεδόνα Φιλίππου Β’ και της Ολυμπιάδας, Πριγκήπισσας των Μολοσσών στην Ήπειρο.

Η οικονόμος του Ωνάση αποκαλύπτει στα ενενήντα της χρόνια ποιος σκότωσε τον Αλέξανδρο – Μεγάλη έκπληξη

Η κ. Γεωργία Βέττα ετών 90 οικονόμος του Αρ. Ωνάση που έζησε για πολλά χρόνια δίπλα στον έλληνα κροίσο και γνώριζε τα πάντα αποφάσισε να μιλήσει στην Espresso. Η κ. Βέττα η οποία ζει σε ένα διαμέρισμα της Γλυφάδας ολομόναχη περιγράφει τα όσα έζησε με την οικογένεια Ωνάση, τα καλά και άσχημα.

Ήταν ο άνθρωπος που ταξίδευε με την οικογένεια που άκουγε συζητήσεις και δοκίμαζε το φαγητό τους για να δει αν είναι δηλητηριασμένο ή όχι. Και ξαφνικά στην αφήγησή της ρίχνει τη βόμβα: Η Τζάκι Κένεντι σκότωσε τον Αλέξανδρο.

«Με τον Αρίστο ταξίδεψα όλο τον κόσμο. Μόντε Κάρλο, Παρίσι, Αμερική, Ακαπούλκο, Βενετία. Παντού. Με μια βαλιτσούλα στο χέρι ήμουν συνέχεια. Βλέπετε, δεν εμπιστευόταν άλλον να ελέγχει το φαγητό, ούτε να ακούει τι λέγεται στα ραντεβού του. Ο Αρίστος είχε λεφτά, χωρίς ευτυχία» λέει χαρακτηριστικά.

Η πιστή οικονόμος του Ωνάση αφήνει σαφείς αιχμές κατά της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ για τον θάνατο του Αλέξανδρου Ωνάση στις 22 Ιανουαρίου του 1973. «Η Τζάκι επέμενε εκείνη τη μοιραία μέρα ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει με το Piaggio τους Αμερικανούς πιλότους που ήρθαν από τις ΗΠΑ. Διαφορετικά, ο Αρίστος δεν θα τον άφηνε. Τον Αλέξανδρο τον σκότωσαν, τον φάγανε. Με αυτόν τον καημό θα πεθάνω», λέει χαρακτηριστικά.

Και περιγράφει τα όσα έγιναν λίγες ώρες πριν από τη μοιραία πτήση: «O Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό παιδί. Εξαιρετικό. Χαμηλών τόνων, σε αντίθεση με τη Χριστίνα. Θυμάμαι, ήταν τόσο ερωτευμένος με τη Φιόνα… Σε εκείνη είχε βρει και την ερωμένη, και τη μάνα, και όλη τη στοργική αγάπη που του έλειπε. Ηταν έτοιμος να την παντρευτεί. Και τότε του έλεγε ο Αρίστος: »Βρε, παιδί μου, τη Φιόνα θα πάρεις που έχει την ίδια ηλικία με τη μάνα σου; Αυτή θα παντρευτείς;». Και εκείνος του απαντούσε: »Αυτήν αγαπάω, αυτήν θα παντρευτώ». Με παίρνει λοιπόν το προηγούμενο βράδυ του θανάτου του από το Μόντε Κάρλο ο Αλέξανδρος και μου λέει: »Γεωργία, ειδοποίησε τον κουρέα τον Άγγελο να έρθει στις 5.00 το απόγευμα να με κουρέψει». Και ο άνθρωπος ήρθε και τον κούρεψε. Το επόμενο πρωί, στις 6.00, μου φωνάζει από το δωμάτιό του: »Γεωργία, φτιάξε τον δίσκο με το πρωινό». Παραξενεύτηκα. Μονολογούσα: »Παναγία μου, θα πάει για δουλειά τόσο πρωί;». Δεν ήξερα ότι είχαν έρθει Αμερικανοί πιλότοι για να τους εκπαιδεύσει στο Piaggio για να πάνε στην Καραϊβική. Εκείνοι φιλοξενούνταν στο Hilton. Οταν ξύπνησε ο Αρίστος, του λέω: »Ρε συ Αρίστο, 500 πιλότους έχεις, αυτό το παιδί βρήκες να τους εκπαιδεύσει, επειδή το είπε η Τζάκι;». Θυμάμαι έλεγε τότε συνέχεια η Τζάκι: »Ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει τους πιλότους, επειδή ξέρει το αεροπλάνο». Αποτέλεσμα; Το δεξί πηδάλιο να καρφωθεί στο κρανίο του. Θα ζούσε όλη η οικογένεια αν δεν πέθαινε τότε ο Αλέξανδρος».

Η κυρία Βέττα μιλά και για τον ανείπωτο πόνο του Αριστοτέλη Ωνάση, για την απώλεια που δεν μπορούσε να δεχθεί και για το ότι τρέναρε την ταφή του γιου του.

«Οταν ήρθε ο Αρίστος στο ΚΑΤ για να δει τον Αλέξανδρο, άρχισε να κλαίει. Βγαίνοντας από το δωμάτιο είπε στους γιατρούς: »Βγάλτε τα σωληνάκια. Το παιδί μου είναι πεθαμένο». Είχε θολώσει το μυαλό του. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευε ότι είχε πεθάνει. Για εκείνον, στο μυαλό του, ζούσε. Για 20 ημέρες βρισκόμασταν στον Σκορπιό. Εκείνος κάθε βράδυ κατηφόριζε στο εκκλησάκι που τον είχε μέσα στο φέρετρο και του μίλαγε, σαν να ζούσε. Του έλεγε ακόμα και τα σχέδιά του για την επόμενη μέρα. Γι’ αυτό και δεν έδινε εντολή για να τον θάψουν. Είχε μεγάλο καημό που χάθηκε τόσο απρόοπτα. Ξεκίνησαν τα βλέφαρά του να σκεπάζουν τα μάτια του. Έπαθε βλεφαρόπτωση. Τότε λοιπόν αγρίεψε ο μητροπολίτης Λευκάδος και του λέει: »Κύριε Ωνάση, ή τον θάβετε ή θα τον πάτε σε μαυσωλείο στη Γαλλία». Και ο Αρίστος προκειμένου να μην τον χάσει από τον Σκορπιό, αποφάσισε να τον κηδέψει. Την ημέρα της κηδείας ήρθε και η μάνα του, η Τίνα, παρότι δεν μιλούσε με τον Αλέξανδρο λόγω του γάμου της με τον Νιάρχο. Παρούσα και η αρραβωνιαστικιά του, η Φιόνα Φον Τίσεν. Ο Αρίστος δεν παρέστη στην κηδεία. Ο παπάς για να πειστεί ότι το πτώμα του Αλέξανδρου είναι στο φέρετρο ζήτησε από τη μάνα του να το ανοίξει, αλλιώς δεν θα έψελνε τη νεκρώσιμη ακολουθία. Και ανοίγουν το φέρετρο και βλέπουμε έναν άλλον Αλέξανδρο. Τρεις μέρες τον ταρίχευαν στο ΚΑΤ, κατ’ εντολήν του Αρίστου. Ήθελε να τον κρατήσει για πάντα κοντά του», λέει χαρακτηριστικά η 90χρονη οικονόμος του Ωνάση.

Ετσι χώρισε η Κάλλας με τον Ωνάση

Η ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται σαν χθες και τον χωρισμό της Μαρίας Κάλλας από τον Ωνάση, αλλά και όσα βίωσε εκείνες τις μέρες κοντά τους. «Η Μαρία πρόσεχε και λάτρευε τον Αρίστο. Σκέψου ότι όλα τα σπίτια στον Σκορπιό τα είχε διακοσμήσει η Κάλλας. Θυμάμαι, όταν ήταν πιεσμένος από τις δουλειές προσπαθούσε να τον πείσει να πάνε μαζί στο Παρίσι, στη Βενετία για να ξεφύγει από το άγχος. Η Μαρία είχε αντιληφθεί ότι κάτι έτρεχε με την Τζάκι και είχαν φτάσει στα αυτιά της ότι θα την παντρευτεί στον Σκορπιό. Μάζεψε τα πράγματά της από το νησί και εν μια νυκτί εξαφανίστηκε».

«Για 17 μέρες ο Αρίστος έψαχνε σαν τρελός να τη βρει και εκείνη δεν εμφανιζόταν πουθενά. Είχαν χάσει τα ίχνη της. Στο σπίτι ήμασταν όλοι άνω κάτω. Εκείνος δεν κοιμόταν καθόλου. Είχε αφήσει τις δουλειές του, ήταν μέσα στα νεύρα, δεν έτρωγε μπουκιά. Τηλεφωνούσε σε όλο τον κόσμο για να τη βρει», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο γάμος με την Τζάκι έγινε για τα συμφέροντα

Η κυρία Βέττα αποδίδει τον γάμο του Αριστοτέλη Ωνάση με την Τζάκι σε συμφέροντα και μόνο. «Τη Μαρία τη λάτρευε. Ο γάμος με την Τζάκι έγινε καθαρά λόγω συμφερόντων» εξηγεί και συνεχίζει: «Την ημέρα που παντρεύονταν στον Σκορπιό, μαζί της ήταν και τα παιδιά της, ο Τζον και η Καρολίνα. Εκεί και ο μικρός Αλέξανδρος. Ρωτάει λοιπόν ο Τζον τι συμβαίνει και η μάνα του είναι ντυμένη με το νυφικό. Και του απαντάει ο Αλέξανδρος με παράπονο: »Σήμερα είναι μια μεγάλη γιορτή για την Ελλάδα». Δεν ήθελε να αναφέρει καθόλου ότι ο πατέρας του παντρεύεται με την Τζάκι».
Η 90χρονη γυναίκα σημειώνει ακόμη ότι κάθε φορά που ερχόταν η Τζάκι στην Ελλάδα τη συνόδευαν κάτι ογκώδεις μελαψοί άνδρες. «Λέω τότε κάποια στιγμή: »Για όνομα του Θεού. Τι τη φυλάτε; Εδώ είναι Ελλάδα». Και μου απαντάει ο ένας: »Δεν φυλάμε την κυρία Τζάκι, αλλά τα παιδιά του Κένεντι»».
Οσο για το γιατί αποφάσισε να μιλήσει τώρα, μετά από τόσα χρόνια; «Έχω μεγάλο καημό με όσα συνέβησαν στον Αρίστο και στην οικογένειά του. Έφαγε ψωμί από εκείνον πολύς κόσμος. Χιλιάδες άνθρωποι. Πρέπει να γνωρίζει ο λαός. Ο Αρίστος ήταν ο καλύτερος άνθρωπος. Δεν του ταίριαζε τέτοιο άδοξο τέλος», καταλήγει…

hellas-now

ΔΕΟΣ ΣΤΗ ΣΙΒΗΡΙΑ! Άγαλμα 10.000 ετών με κρυμμένα μηνύματα για την ανθρώπινη δημιουργία

 

Ένα 10.000 ετών αρχαίο άγαλμα (δύο φορές περίπου παλαιότερο από τις Πυραμίδες της Αιγύπτου) έχει σταλεί στη Γερμανία για περαιτέρω έρευνα.
Το Shigir Idol είναι το αρχαιότερο ξύλινο άγαλμα στον κόσμο και ανακαλύφθηκε την 24η Ιανουαρίου του 1894 σε βάθος 4μ στα ορυχεία της Shigir, στην ανατολική πλαγιά της Μέσων Ουραλίων, περίπου 100 χιλιόμετρα από την Αικατερινούπολη, σύμφωνα με δημοσίευμα της «The Siberian Times.»

Οι έρευνες στην περιοχή έχουν ξεκινήσει εδώ και 40 χρόνια, μετά την ανακάλυψη μιας ποικιλίας προϊστορικών αντικειμένων στο ανοικτό ορυχείο χρυσού. Καλυμμένο με Μεσολιθικά σύμβολα, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι το 2,8 μέτρων άγαλμα είναι μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στην πρόσφατη ιστορία.

 

Το άγαλμα με τα επτά πρόσωπα μπορεί να ξαναγράψει τα βιβλία της ιστορίας και τους τρόπους σκέψης μας, λένε οι ερευνητές, εικάζοντας ότι τα κωδικοποιημένα μηνύματα που έχουν χαραχθεί πάνω στο άγαλμα περιέχει πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και την προέλευση των ανθρώπινων όντων!

Ο καθηγητής προ-Γερμανικών πολιτισμών Thomas Terberger είπε: «Δεν υπάρχει τέτοιου είδους αρχαίας γλυπτικής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μελετώντας αυτό το είδωλο είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Περιμένουμε τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας στο τέλος του χειμώνα, (αρχές) του επόμενου έτους. »


 

Ένας άλλος καθηγητής ο Μιχαήλ Zhilin, κορυφαίος ερευνητής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας, εξήγησε: «Μελετάμε το είδωλο με ένα αίσθημα δέους. Είναι ένα αριστούργημα, που μας μεταδίδει μια τεράστια συναισθηματική αξία και δύναμη. Πρόκειται για ένα μοναδικό γλυπτό, δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο στον κόσμο.

 

«Το άγαλμα καλύπτεται με αχλή μύθου, και καλά κρυπτογραφημένων πληροφοριών. Οι άνθρωποι περνούσαν τη γνώση τους μέσω του Ειδώλου».

https://www.youtube.com/embed/o7xT6DI3YbM?feature=player_embedded

Οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι θα μπορέσουν να βγάλουν κάποια σαφή συμπεράσματα για τους ανθρώπους που δημιούργησαν αυτό το αριστούργημα, παρόλο που η λεπτομέρειες του κώδικα εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο για τον σύγχρονο άνθρωπο.

πηγη

Υπήρξε στην άγνωστη αρχαιότητα πυρηνικός πόλεμος;

Συνταρακτικά ευρήματα σε διάφορες περιοχές της Γης αποδεικνύουν πως στην αρχαιότητα υπήρξε ένας πολιτισμός που είχε στη διάθεσή του πυρηνικά όπλα.

Αυτά έγιναν η αιτία της καταστροφής του… Η άποψη ότι η ανθρωπότητα δεν φθάνει για πρώτη φορά στα παρόντα τεχνολογικά και επιστημονικά επίπεδα είναι πολύ διαδεδομένη σε ορισμένους κύκλους .
Ακόμα και ο ίδιος ο Αϊνστάϊν είχε πει κάποτε πως «τα αρχαία πειράματα έγιναν για άλλη μια φορά, οι παλιές γνώσεις ανακαλύφθηκαν εκ νέου».

Σύμφωνα με τις σχετικές θεωρίες ο άνθρωπος έχει φθάσει πολλές φορές στο απόγειο της πολιτισμικής και τεχνολογικής του εξέλιξης αλλά εξ αιτίας κάποιας καταστροφής έχει οπισθοδρομήσει και έχει αρχίσει πάλι από την αρχή.
Αυτό αναφέρεται και από τον Πλάτωνα στο έργο του «Τίμαιος» όπου διηγούμενος την επίσκεψη του Σόλωνα στην Αίγυπτο περιγράφει τη συνομιλία που είχε με τον Αιγύπτιο αρχιερέα που του είπε τη χαρακτηριστική φράση «εσείς οι Έλληνες είστε αιωνίως παιδιά.
Είστε όλοι νέοι στην ψυχή γιατί δεν θυμάστε τις αρχαίες σας παραδόσεις. Θυμάστε μόνο έναν κατακλυσμό ενώ έχουν γίνει προηγουμένως πολλοί.»

Από την αρχαιότητα , λοιπόν, είναι γνωστό ότι έχουν γίνει πολλές καταστροφές στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας κι ότι πολλές φορές ο πολιτισμός οπισθοδρόμησε για να ξαναπάρει αργότερα το ανηφορικό μονοπάτι. Σε ποιο επίπεδο ,όμως, είχαν φτάσει οι προηγούμενοι πολιτισμοί; Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν πως στο παρελθόν ο άνθρωπος είχε καταφέρει επιτεύγματα αντίστοιχα ή και ανώτερα κι από τα σημερινά.

Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν η χρήση της ατομικής ενέργειας. Τα βιβλικά Σόδομα και Γόμορα λέγεται ότι καταστράφηκαν από αυτή την αιτία.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και σε άλλα μέρη της γης.
Σε νησιά του Ειρηνικού ανακαλύφθηκαν μέσα στη ζούγκλα πανάρχαια τείχη και ερείπια πόλεων που καταστράφηκαν με τέτοιο τρόπο που μόνο μια ατομική βόμβα θα μπορούσε να δικαιολογήσει.
Αντίστοιχα ευρήματα υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της Γης. Η πιο πρόσφατη από αυτές τις ανακαλύψεις αφορά μια πόλη στην αρχαία Ινδία η κατάληξη της οποίας ήταν τραγική .

Η Ραδιενεργός Πόλη
Σε μια περιοχή του Ρατζαστάν της Ινδίας όπου γίνονταν έργα για την ανέγερση ενός μεγάλου συγκροτήματος κατοικιών ανιχνεύτηκαν υψηλές εκπομπές ραδιενέργειας. Στην ίδια περιοχή είχε παρατηρηθεί στα προηγούμενα χρόνια μεγάλη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου και μεγάλος αριθμός γεννήσεως νεογνών με σοβαρές γενετικές αλλοιώσεις. Τι είχε συμβεί εκεί; Γιατί αυτή η περιοχή είχε το προνόμιο της ραδιενεργούς εκπομπής;

Οι επιστημονικές έρευνες και η αρχαιολογική σκαπάνη έδωσαν τελικά την απάντηση ανασκάπτοντας μια αρχαία πόλη στην οποία είναι εμφανή τα σημάδια μιας ατομικής καταστροφής που έγινε εκεί πριν από 8000 έως 12000 χρόνια καταστρέφοντας τα περισσότερα κτίρια και σκοτώνοντας περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους.
Ένας ερευνητής, μάλιστα, υπολογίζει πως η ατομική βόμβα που κατέστρεψε την αρχαία αυτή πόλη ήταν παρόμοιου μεγέθους με εκείνες που έπληξαν το Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα το 1945.

Στη Μαχαμπαράτα , το Ινδικό έπος, πολλοί ερευνητές ανακαλύπτουν περιγραφές που θυμίζουν σύγχρονα πολεμικά μέσα , άρματα μάχης, πυραύλους και ατομικές βόμβες. Ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται πολύ ξεκάθαρα και μια μεγάλης έκτασης καταστροφή που η περιγραφή της παραπέμπει σε ατομική έκρηξη. «Η καταστροφή ήρθε από μια λάμψη που έμοιαζε να έχει όλη τη δύναμη του σύμπαντος κι ύστερα υψώθηκε σε μια στήλη καπνού και φωτιάς τόσο μεγάλη που έλαμπε σαν 10000 ήλιοι μαζί. Ήταν ένα γιγαντιαίος άγγελος θανάτου που μετέτρεψε σε μια στιγμή σε στάχτες μια ολόκληρη φυλή.

Τα κορμιά κάηκαν σε βαθμό που έγιναν αγνώριστα. Τα μαλλιά και τα νύχια έπεσαν, τα κεραμικά έσπασαν και τα πουλιά έγιναν άσπρα» . Αυτό θα μπορούσε να είναι μια περιγραφή από τις τραγικές στιγμές που έζησαν οι κάτοικοι στο Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα. Όμως πρόκειται για μια περιγραφή που βρίσκεται μέσα στο αρχαίο κείμενο της Μαχαμπαράτα. Κάποτε θεωρείτο αλληγορική και μυθική αυτή η περιγραφή σήμερα όμως όλο και περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν πως πρόκειται για αυθεντικό ιστορικό γεγονός.

Ένας Πόλεμος που Μαίνεται Ακόμα
Ο Ινδός ιστορικός Κισάρι Μόχαν Γκάνγκουλι λέει ότι οι ινδικές ιερές γραφές βρίθουν από παρόμοιες περιγραφές που παραπέμπουν σε πυρηνικές καταστροφές. Υπάρχουν επίσης αναφορές για ιπτάμενα πολεμικά άρματα και όπλα ολέθρου τα οποία μπορούσαν να εξολοθρεύσουν ολόκληρους στρατούς εκσφενδονίζοντας τους στρατιώτες μαζί με τους ελέφαντές τους σαν να ήταν φύλλα δέντρων.
Αυτό δε που σήμερα εμείς περιγράφουμε σαν το «πυρηνικό μανιτάρι» που ξεπετάγεται στο σημείο όπου πέφτει μια ατομική βόμβα στα αρχαία ινδικά κείμενα περιγράφεται σαν «γιγάντια ομπρέλα» από καπνό και φωτιά.

Μολονότι η επίσημη άποψη της ιστορίας δυσκολεύεται να δεχθεί την ύπαρξη προγενέστερων πολιτισμών που είχαν φτάσει στο επίπεδο να δαμάσουν την ατομική ενέργεια, πολλά αρχαία κείμενα και κυρίως πολλά ευρήματα αποδεικνύουν πως η ιστορία είναι διαφορετική από αυτή που πιστεύουν οι περισσότεροι.
Ο αρχαιολόγος Φράνσις Τέηλορ ,ειδικευμένος στις ιερές επιγραφές, ανακάλυψε κοντά στην αρχαία ραδιενεργό πόλη της Ινδίας κείμενα σε ναούς που απευθύνουν έκκληση στους θεούς για να σωθούν οι πιστοί από τη «μεγάλη λάμψη» που καταστρέφει τα πάντα.

« Είναι να σταστίζει κανείς αν δεχθεί το ενδεχόμενο κάποιος πολιτισμός να είχε αναπτύξει πυρηνική τεχνολογία πριν από τη δική μας εποχή» λέει ο Βρετανός αρχαιολόγος και συμπληρώνει « ωστόσο οι ραδιενεργές στάχτες που βρίσκουμε σήμερα φαίνεται να επιβεβαιώνουν τις αρχαίες ινδικές γραφές που περιγράφουν έναν ατομικό πόλεμο».
Ό,τι κι αν κατέστρεψε , πάντως, την αρχαία πόλη στην Ινδία έχει επίδραση ως τις μέρες μας, όπως αποδεικνύουν οι υψηλές συγκεντρώσεις ραδιενέργειας. Γι αυτό και η Ινδική κυβέρνηση απέκλεισε τη μολυσμένη περιοχή και ματαίωσε την ανέγερση των κτιρίων. Η άυξηση των καρκίνων και των τερατογενέσεων αποδεικνύουν πως ακόμα και χιλιάδες χρόνια μετά ένας πυρηνικός πόλεμος μπορεί να εξακολουθεί να μαίνεται και να δημιουργεί νέα θύματα.

Από την Ατλαντίδα στο Σήμερα
Πολλοί μάλιστα είναι πεποισμένοι πως αυτή η τεχνολογία υπήρχε και στην αρχαία Ατλαντίδα και πως στην παρούσα εποχή ενσαρκώνονται πολλοί άνθρωποι που ζούσαν σε προηγούμενη ζωή στη βυθισμένη ήπειρο η οποία καταστράφηκε –σύμφωνα με μια άποψη- από τη λανθασμένη χρήση της γνώσης και της τεχνολογίας. Όπως η ατομική ενέργεια.

Οι μαζικές ενσαρκώσεις είναι επειδή έχουν δημιουργηθεί και πάλι οι αντίστοιχες συνθήκες και εκείνοι που τότε διάλεξαν λάθος, και έκαναν επιλογή καταστροφής, να έχουν τώρα την ευκαιρία να διαλέξουν και πάλι, αυτή τη φορά πιο σοφά.

katohika

Αρχαίοι Εξωγήινοι: Κρυμμένες Πυραμίδες

Μας λένε ότι πυραμίδες χτίστηκαν μόνο στην Αίγυπτο και το Μεξικό. -Λάθος!
Μυστηριώδεις κατασκευές με πυραμοειδές σχήμα υπάρχουνε κατά χιλιάδες σε όλον τον πλανήτη. Μερικές είναι τόσο παλιές, που η προέλευσή τους, μας είναι άγνωστη. Πολλοί θεωρούν ότι υπάρχουνε αμέτρητες ακόμη μέσα στους ωκεανούς, τις ερήμους και τις ζούγκλες, που δεν έχουν ανακαλυφθεί και που θα αποκαλύψουν συγκλονιστικές αλήθειες για το παρελθόν μας…

– Τί αποκάλυψε η υπόγεια πυρηνική έκρηξη στο Lop Nur, δίπλα στην Τάκλαμακαν;

– Γιατί το κομμουνιστικό καθεστώς στην Κίνα «καμουφλάρει» τις εκεί τεράστιες πυραμίδες;

– Τί αποκάλυψε για τις αιγυπτιακές πυραμίδες, η νέα έρευνα ελληνικών πανεπιστημίων;

https://dailymotion.com/video/x2o01qy

ΠΗΓΗ 
πηγη

1 Μαΐου-happy birthday illuminati-και τα χαϊβάνια γιορτάζουν την εργατική πρωτομαγιά

 Πρωτομαγιά ονομάζεται και η πρώτη μέρα του Μαΐου,η οποία είναι μέρα αργίας για πολλές χώρες του κόσμου.

Η Πρωτομαγιά είναι συνώνυμη με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών>,την ημέρα δηλαδή που τιμούνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος. Η πρώτη του Μάη,είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο «συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας» η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ.

EkdromiΑίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο.
Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.
Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα στο πλήθος, και αστυνομικοί μαζί με μπράβους αρχίζουν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση.

Όλα αυτά είναι ένα μέρος της ιστορίας και δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με τη Σφαγή στο Haymarket, την επακόλουθη σύλληψη και τήν εκτέλεση των Μαρτύρων , κ.λπ.
Λίγο πολύ όλα αυτά τα γνωρίζουμε…..
Αλλά γιατί όμως η 1η Μαΐου επιλέχθηκε για τις απεργίες στην πρώτη θέση;

Η ημερομηνία ίδρυσης των Ιλλουμινάτι είναι η 1η Μαΐου του 1776.
Η 1η Μαΐου έχει καθιερωθεί από το 1886, ως ημέρα εορτασμού της παγκόσμιας εργατικής τάξης από το International Socialist Congress, αλλά είναι επίσης και η παραμονή της «Βαλπουργίας Νύχτας» των μαγισσών). Ο Άνταμ Βάισχαουπτ ιδρύει στο Ίγκολστατ την αδελφότητα των Ιλλουμινατών. Χρησιμοποιόντας τεχνικές των Ισοϋιτών (τους οποίους μισεί)

Ένα από τα βασικότερα μότο των Ιλλουμινάτων ήταν το «Ewige Blumenkraft» – «Η Αιώνια Δύναμη των Λουλουδιών», που μετεξελίχθηκε στο Flower Power των χίπις, των Παιδιών των Λουλουδιών, ενός κινήματος δηλαδή που δημιούργησαν οι Ιλλουμινάτοι για να προωθήσουν τη διάδοση των ναρκωτικών.

Ένα από τα περίφημα συνθήματα των Ιλλουμινάτων ήταν το «Heute die Welt, Morgens das Sonnesystem», που σημαίνει «Σήμερα ο κόσμος, Αύριο το Ηλιακό Σύστημα». Αυτό ακριβώς το σύνθημα παραφράστηκε από τον Χίτλερ και μετατράπηκε στο πασίγνωστο «Σήμερα η Γερμανία, Αύριο ο Κόσμος».

όλα τα χαιβάνια του κόσμου γιορτάζουν την εργατική πρωτομαγιά, που ουσιαστικά γιορτάζουν τήν υποδούλωση του ανθρωπίνου γένους.
Αν κοιτάξουμε το δόγμα των ιλλουμινάτοι, γίνεται σαφές ότι η επιλογή τής πρωτομαγιάς για την γέννηση τούς δέν ήταν τυχαία.
Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους η 1η Μαΐου επιλέχθηκε ως ίδρυση του Τάγματος των Illuminati. Η πρώτη είναι, ότι η λατρεία τής φωτιάς ήταν στο επίκεντρο των εορτασμών της ημέρας αυτής. Και επίσης, η «λατρεία τής πυρκαγιάς» ήταν η βάση στα μεγαλύτερα μυστήρια των Illuminati.

Ο Δεύτερος λόγος για την ημερομηνία ίδρυσης της 1ης Μαΐου σχετίζεται με το γεγονός ότι στην επικοινωνία μεταξύ των μελών του Τάγματος, η λέξη Illuminati συμβολίζεται από ένα σημείο σε ένα κύκλο: ☉. Αυτό αντιπροσώπευε πάντα τον ήλιο. και οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν χιλιάδες χρόνια πριν, ως σύμβολο ιερογλυφικό για τον Θεό ήλιο «Ρα», δηλαδή το γένος των Νεφελίμ Σαχερνέχ.
Τα φεστιβάλ Πρωτομαγιάς, ήταν μια αναπαράσταση στόν ήλιο και τη λατρεία τής φωτιάς. Έτσι τήν 1η Μαΐου έδειχναν εμφανέστατα τον συμβολισμό του Τάγματος. Ήταν μια τέλεια μέρα (συμβολικά) για την ίδρυση των Illuminati.

Δεν είναι τυχαίο ότι επέλεξαν την1η του Μάη ως ημέρα επίδειξης και μποϊκοτάζ. Είναι η παγκόσμια ημέρα ανάμνησης των διαδηλώσεων απο σοσιαλιστικές, κομμουνιστικές, ακόμα και αναρχικές οργανώσεις. Την 1η Μαΐου, η παγκόσμια εργατική τάξη εμφανίζει τη δύναμή της σε διαδηλώσεις και απεργίες», «Πρωτομαγιά η Παγκόσμια Ημέρα των Εργαζομένων» – είναι μια υπενθύμιση για τις άρχουσες τάξεις ότι οι μέρες τους …. Από το 1919 και μετά, η επιτυχία της Πρωτομαγιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες θα εξαρτηθεί από την επιτυχία του κομμουνιστικού κινήματος. «

Ο Βάισχαουπτ γνώριζε καλά τις παγανιστικές γιορτές που είχαν τελεστεί για χιλιάδες χρόνια την πρώτη Μαΐου, οι οποίες έχουν διατηρηθεί σε κάποια μορφή στο πέρασμα του χρόνου, και συνεχίζουν μέχρι σήμερα.
» Η ετυμολογία της λέξης σημαίνει «φωτεινή φωτιά», «μπάλα-φωτιά» ή «φωτιά (Βάαλ), ένας απο τους 72 Βασιλείς Νεφελίμ εκ του γένους Βαλάχ. Τα πανηγύρια της 1η Μαΐου κυριολεκτικά πηγάζουν από μια μορφή του ήλιου και τήν λατρεία της φωτιάς.

Το Μπελτέιν είναι ένα από τα τέσσερα φεστιβάλ Φωτιάς στο Σέλτικ και είναι ίσως το δεύτερο πιο σημαντικό φεστιβάλ δίπλα στο Samhain. το Μπελτέιν είναι πρωτίστως ένα φεστιβάλ ήλιου.
Το πιο σημαντικό μέρος του Μπελτέιν ήταν το άναμμα πυρκαγιών.
Οι ιρλανδοί Κέλτες (Η λέξη Κέλτης είναι η ονομασία που δόθηκε στους Κέλτες μέσα στην Ευρώπη. Από εκεί ξεκίνησαν, πριν μεταναστεύσουν στην περιοχή, που σήμερα ονομάζεται Ιρλανδία)

Το Μπελτέιν βρίσκεται στο μέσον μεταξύ εαρινής ισημερίας και θερινού ηλιοστασίου. Από τη στιγμή που το κελτικό ημερολόγιο βασίζεται και στoν ηλιακό και στο σεληνιακό κύκλο, ίσως τοποθετείται στην πανσέληνο που είναι ανάμεσα στην εαρινή ισημερία και το θερινό ηλιοστάσιο. Συνήθως εορτάζεται λοιπόν την 1η Μαΐου. Η γιορτή σηματοδοτούσε το ξεκίνημα του καλοκαιριού για τους ποιμένες, που έβγαζαν τα κοπάδια τους στην ύπαιθρο για βοσκή. Κεντρική δραστηριότητα της γιορτής ήταν το άναμμα υπαίθριων φωτιών στις κορυφές των βουνών και των λόφων με τελετουργική ή πολιτική σημασία.
Σύγχρονοι ειδωλολάτρες θα πηδήξουν πάνω από τις φωτιές Μπελτέιν , αν και στην πραγματικότητα πολύ λίγοι ξέρουν γιατί το κάνουν. «

Οι Νεοπαγανιστές χρησιμοποιούν την ονομασία Μπελτέιν για ένα από τα «Σάββατα», τις οκτώ ηλιακές γιορτές, στο Νεοπαγανιστικό τροχό του χρόνου. Αν και δανείζεται στοιχεία από το παραδοσιακό Μπελτέιν, όπως οι φωτιές, όσον αφορά τη σημασία και τις τελετές της έχει περισσότερο σχέση με τη γερμανικής προέλευσης γιορτή της Πρωτομαγιάς, καθώς αποτελεί γιορτή γονιμότητας κι ένα από τα έθιμα είναι το πρωτομαγιάτικο γαϊτανάκι. Οι Νεοπαγανιστές γιορτάζουν το Μπελτέιν την 1η Μαΐου στο Βόρειο Ημισφαίριο.

«Beltane, στα ιρλανδικά, ή Bealtuinn στή Σκωτική γαελική.
Η αρχική έννοια είναι «η Φωτιά του Bel» που χαρακτηρίζεται ως ένα από τα σημαντικότερα Φεστιβάλ πυρκαγιάς. το «Bel»μερικές φορές αναφέρεται ως το Θεό του «Φωτός». Είναι επίσης γνωστός ως Beli ή Belinus και μπορεί να αποδοθεί στην Μέση Ανατολή ώς ο θεος («Βάαλ»). Μερικά Μπελτέιν, είναι επίσης παρόμοια με την παλιά ρωμαϊκή γιορτή των λουλουδιών, «Floriala.

ΠΗΓΗ

Δον Θεόδωρος Γκριέγκο: Ο πρώτος Έλληνας που έφτασε στο έδαφος των σημερινών ΗΠΑ το 1528

Δον Θεόδωρος Γκριέγκο: Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας που έφτασε στην Αμερική

Ονομαζόταν Θεόδωρος και αποβιβάστηκε σε ακτή της Φλώριδας στις 14 Απριλίου του 1528. Ήταν μέλος ισπανικής εξερευνητικής αποστολής.

Στις 17 Ιουνίου του 1527 από το λιμάνι Σανλούκαρ της Αναδαλουσίας απέπλευσε ένας στολίσκος από πέντε πλοία, με κυβερνήτη τον σκληροτράχηλο δον Πανφίλο ντε Ναρβάεθ και προορισμό της δυτικές ακτές του Μεξικού και της Φλώριδας, που τότε ήταν αποικίες του ισπανικού στέμματος.

Ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος ήταν και κάποιος Έλληνας ονόματι Θεόδωρος, όπως αναφέρει στο ημερολόγιο που κρατούσε ο ταμίας της αποστολής Αλβάρ Νούνιεθ Καμπέθα ντε Βάκα. Ο συμπατριώτης μας θα πρέπει να ήταν κάποιος μισθοφόρος που διψούσε για εύκολο χρήμα, συνηθισμένο φαινόμενο εκείνη την εποχή.

Ο στολίσκος του Ναρβάεθ, μετά από πολλές περιπέτειες, προσορμίστηκε στις ακτές της δυτικής Φλώριδας, κοντά στη σημερινή πόλη Τάμπα, στις 14 Απριλίου του 1528.

Εκεί τους υποδέχθηκαν κάποιοι Ινδιάνοι που τους έδειξαν μικρά κομματάκια χρυσού. Όταν οι κονκισταδόρες τους ρώτησαν πού τα βρήκαν, οι Ινδιάνοι έδειξαν τα βουνά στα ενδότερα της περιοχής, όπου κατοικούσαν οι Απαλάτσι, μία φυλή Ινδιάνων.

Η ευκαιρία που τους παρουσιαζόταν ήταν μοναδική. Αμέσως ξεκίνησαν για τη χρυσοφόρο περιοχή, αλλά κατά τη διαδρομή πολλοί από αυτούς αφανίστηκαν από τις αρρώστιες, ενώ οι εναπομείναντες βρέθηκαν σε αφιλόξενα εδάφη και έχασαν τον προσανατολισμό τους.

Από το αδιέξοδο τους έβγαλε ο Έλληνας (Griego), όπως τον αποκαλούσαν.

Ο Θεόδωρος θα πρέπει να είχε γνώσεις ναυπηγικής, αφού κατόρθωσε να κατασκευάσει βάρκες, με τις οποίες οι χρυσοθήρες κατόρθωσαν να διαφύγουν μέσω των παραποτάμων του Μισισιπή και στις 28 Οκτωβρίου του 1528 να φθάσουν σ’ ένα όρμο, κοντά στη σημερινή πόλη της Πενσακόλα, αρκετά μακριά από την αρχική τους βάση.

Οι Ινδιάνοι της περιοχής προσφέρθηκαν να τους προμηθεύσουν νερό και ο Θεόδωρος τους ακολούθησε. Έκτοτε, αγνοούνται τα ίχνη του, παρά τις προσπάθειες των συντρόφων του να τον βρουν.

Υπέθεσαν ότι ο Θεόδωρος τους «πούλησε», για να καρπωθεί μόνο αυτός το χρυσάφι. Η αποστολή του δον Πανφίλο ντε Ναρβάεθ επέστρεψε στην Ισπανία το 1537, δέκα χρόνια αφότου είχε αναχωρήσει από το λιμάνι Σανλούκαρ της Ανδαλουσίας.

Τρία χρόνια αργότερα, ο γραμματέας του Ισπανού κατακτητή Ερνάντο Ντε Σότο, Γονθάλο Βαλντέζ, βρέθηκε στην περιοχή, όπου είχε εξαφανισθεί ο Θεόδωρος και πληροφορήθηκε από Ινδιάνους ότι είχε δολοφονηθεί για άγνωστο λόγο από ομοεθνείς τους.

Η Ελληνική κοινότητα της Φλώριδας θεωρεί τον Θεόδωρο τον πρώτο Έλληνα που πάτησε το πόδι του στην Αμερική.

Ανήγειρε, μάλιστα, άγαλμά του στην παραλία της πόλης Κλιαργουότερ της Φλώριδας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 8 Ιανουαρίου του 2005.

ΠΗΓΗ

Ο Ρόλος Των Εβραίων Στην Επανάσταση Του 1821. Διαβάστε και θα φρίξετε

Διαβάστε και φρίξτε..

Διαβάζοντας το παρακάτω κείμενο συγκρατήστε την οργή σας και θυμηθείτε, ότι αν θέλουμε να λεγόμαστε Χριστιανοί, ΔΕΝ πρέπει να μισούμε και να ζητάμε εκδίκηση για όσα και αν κάνανε στους προγόνους μας.

Ας μην γίνουμε όμοιοι με τα τέρατα, που συνάντησε στο διάβα της η Φυλή μας. Να μην εκδικούμαστε, αλλά και να μην ξεχνάμε…

Γ.Θ yiorgosthalassis.blogspot.com

Ο Ρόλος Των Εβραίων Στην Επανάσταση Του 1821

Η κήρυξη της Επαναστάσεως Του 1821 αποδεικνύει πλέον και στον πιό κακοπροαίρετα καί δύσπιστο, την στάσι των Εβραίων έναντι των Ελλήνων. Τώρα πιά οι εβραίοι δεν είναι κατάσκοποι, φοροεισπράκτορες, προδότες, δολοφόνοι, όπως ήταν πρίν. Τώρα δρουν ομαδικά σαν Εβραίοι και σφάζουν τους Ελληνες. Γιά το ολοκαύτωμα των Ελλήνων από τους Εβραίους το 1821 δυστυχώς δεν γραφήκανε βιβλία. Οτι γνωρίζουμε το ξέρουμε από τα αξιόπιστα Απομνημονεύματα των Αγωνιστών Του 1821. Τα παιδιά μας στο σχολείο μαθαίνουν για τις σφαγές, που διέπραξαν οι Τούρκοι. Γιά τα εγκλήματα των Εβραίων δεν τους λέγουν τίποτε. Παραδείγματος χάριν, από τα απομνημονεύματα του Λ. Κουτσονίκα {«Απομν. αγωνιστών 1821» τόμος 6ος, σελ. 91} μαθαίνουμε για την είσβολή των εβραίων στη Νάουσα: « …oi δέ θρασύδειλοι εχθροί του Χριστιανισμού Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης τρέχοντες, αυθορμήτως έγένοντο δήμοι, σφύζοντες ως ζώα τους ανθρώπους. Φρίκη κατελάμβανε πάσαν ψυχήν ζώσαν διά τάς τρομερωτάτας άνοσιουργίας αυτών, και έν τούτοις ουδεμία των βαρβάρων εκείνων ψυχών ελάμβανε το ελάχιστον αίσθημα οίκτου ».

Επί του αυτού θέματος διαβάζομεν αλλού {Χ. Στασινοπούλου: «Λεξικό Ελληνικής Επαναστάσεως 1821» τόμος Β, σελ. 65, λ. «Εβραίοι»} ότι: « Κατά την καταστροφή της Νάουσας, τον Απρίλιο του 1822, από τον Αβδούλ Αμπούδ, εξακόσιοι Εβραίοι, που ακολουθούσαν το ασκέρι του αιμοβόρου Τούρκου πασά, άποτελέσανε πραγματικό σώμα δημίων και βασανιστών. Απερίγραπτα είναι τα όσα έκαναν στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής αυτής πόλεως ».

Μιά περιοχή της Ελλάδος που είχε επισύρει το έξαλλο μίσος των εβραίων ήταν η ηρωϊκή Χίος. Είναι ιστορικώς βέβαιον, ότι οι Ιουδαίοι προκαλέσανε την καταστροφή της από τους Τούρκους για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων. Επί πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στίς σφαγές. Ο αγωνιστής του 1821, γραμματεύς του Κανάρη και μετέπειτα βουλευτής Σύρου Ανδρέας Μάμουκας {1801 – 1884} έχει περιγράψει σαν αυτόπτης μάρτυς τα αίμοσταγή Εβραϊκά εγκλήματα. Η μανία των Εβραίων κατά των Ελλήνων βεβαιώνει « ήτο απερίγραπτος » παρακάτω λέγει, ότι δεν μπορεί να εκφράσει τον τρόπο με τον όποιο οι Ιουδαίοι μετεχειρίζονται τα νεκρά σώματα των Ελλήνων. Αξιοσημείωτον είναι ότι αποκαλεί τους Εβραίους

« μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον » και κατόπιν αναφέρει ότι οι Εβραίοι δεν συνεκινούντο πρό των γυμνών κρεμασμένων Ελλήνων, αλλά τους κατεκομμάτιαζαν « ως κρέας έν μακέλλω » {σφαγείον}. Η περιγραφή είναι πραγματικά ανατριχιαστική και μπορείτε να την διαβάσετε στο « Χιακόν Αρχείον » που έπεμελήθη ο Ίω. Βλαχογιάννης {τόμος 1ος, έκδ. «Αρχείων της Νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας» Αθήναι 1924, σελ. 314-315}.

Σας παραθέτω μέρος του κειμένου: « Τών Εβραίων των πρό χρόνων ευρισκομένων επάνω εις τήν Χίον η μανία ήτον απερίγραπτος. Η επιθυμία ήν είχον άκούοντες και βλέποντες τάς καθ” ήμέραν σφαγάς των Χριστιανών ήτον αχόρταστος, και ηύχοντο να μην ήθελε διασωθή κανείς, όταν έβλεπον μερικούς Χριστιανούς βαλμένους εις την σκοτεινήν φυλακήν, από την οποίαν ήλπίζετο να γλυτώσουν η κατά των ενεχύρων της χώρας οργή των ούτε διά στόματος είνε δυνατόν να έκφρασθή, ούτε διά γράμματος να έξηγηθή, και μάλιστα κατά του Ίερού Μητροπολίτου ηύχοντο να τοις παραδοθή από την διοίκησιν ζωντανός, διά να τον μεταχειρισθούν καθώς ήθελον εκείνοι, ως ουχί μίαν η δύο φοραίς, αλλά καθ” ήμέραν τους άκουα να λέγουν. Η φαντασία σου λοιπόν άς κρίνη με ποίον τρόπον έμεταχειρίσθησαν τα των αθώων εκείνων νεκρά σώματα, όταν τοις έσυγχωρήθη από την διοίκησιν να τα κατεβάσουν από την άγχόνην, άλλα την ιδίαν έκείνην ήμέραν και άλλα την έρχομένην. Ούτ” εγώ ο ίδιος όπου έγινα αυτόπτης να σ” εκφρασθώ κατ’άξίαν {δεν} δύνομαι.

Δεν είναι ούτε θαύμα, ούτε υπερβολή, όπως αν το φρόνησης. Διότι εάν τον ίδιον Κύριον της δόξης έσταύρωσαν, πόσον περισσοτέραν σκληρότητα έπρεπε να δείξωσιν εις τους αυτόν σεβόμενους, και μάλιστα εις ανθρώπους ενός έθνους, από το όποιον δεν άπελάμβανον παρ” ύβρεις και ονείδη πάσας τάς ημέρας, ως είναι και μεμισημένον γένος εις όλον τον κόσμον εις ανθρώπους, λέγω, κατά των οποίων πρίν συλληφθή είναι προσεκολλημένον έμφύτως το άσπονδον μίσος του. Κρίνε σύ με ποίαν σκληρότητα έτραβήχθησαν γυμνά διά να ριφθώσιν εις την θάλασαν, άμοιρα της συμπαθέστατης εις την ανθρωπότητα ταφής και των θρησκευτικών εθίμων. Ώς και οι είς τους οποίους έσώζετο όλίγη συμπάθεια Τούρκοι τα έσυμπόνεσαν, διότι οι έκ του κοινού των λαού, είς όσους δεν υπήρχε το της φύσεως συμπαθητικόν, άλλ” η κτηνώδης εκδικητική μανία, άφησαν έπί ημέρας ύστερον κρεμάμενα είς έν των εκεί πλησίον της Καινούριας βρύσεως δένδρων σώματα τινα από τα των ιδίων ενεχύρων, ενώ τα λοιπά είχον συγχωρήσει είς τους καταράτους Εβραίους να τα κατεβάσωσι και τα ρίψωσιν εις την θάλασσαν. Ουδέ ούτω δε κρεμάμενα γυμνά έκαμψαν την σκληρότητα των, επειδή ενώ παραπορεύομενοι έβλασφήμουν την θείαν πίστιν και έσατύριζον τον χριστιανισμόν δεν έλειψαν και νά τα κατακομματιάσουν ώς κρέας έν μακέλλω ».

Μόλις πριν διαβάσατε άλλην μίαν άπόδειξιν της Eβραϊκής προσφοράς στον Ελληνισμό. Οι σύγχρονοι « Ιστορικοί » παραλείπουν να αναφέρουν ότι μαζί με τους Τούρκους έφθασαν στην Χίον Εβραίοι από την Σμύρνη και από άλλα μέρη ένοπλοι, για να συμβάλουν στο όλακαύτωμα των Χίων. Ο Μάμουκας που έζησε τα γεγονότα {ήχμαλωτίσθη και έδραπέτευσε} καταγγέλλει τους Εβραίους, το « Χριστιανόμαχον τούτο έθνος » που με « άσπονδον μίσος » ώρμησε στην Χίον διά να « κουρσεύση και να λεηλατήση και νά καταστρέψη ότι δυνηθή… »! {ένθ. άνωτ. σελ. 307}. Μου είναι ευκολώτατο να γεμίσω τόμους με ανάλογα περιστατικά είτε ομαδικά, είτε ατομικά. Τα τελευταία είναι έντονώτερα διότι έχουν το προσωπικό στοιχείο. Δηλαδή όταν διαβάζομεν γενικά περί « τρομερώτατων ανοσιουργιών » ή περί « σώματος δημίων και βασανιστών » μειούται η έντύπωση λόγω του απρόσωπου. Στίς ατομικές περιπτώσεις προβάλλει το μαρτύριο σ” ολόκληρο το φοβερό του μέγεθος.

Γιά να γίνω σαφέστερος αντιγράφω από το λεξικό που προανέφερα και το οποίον συστήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στα σχολεία: « Γρηγόριος. Επίσκοπος Κορώνης. Φιλήσυχος και μαλακός άνθρωπος, δεν ήταν οργανωμένος στη Φιλική Εταιρεία και θεωρούσε ότι δεν είχε φτάσει ο καιρός να ξεσηκωθούν oι Ελληνες κατά των τυράννων τους. Oι Τούρκοι τον κράτησαν ως όμηρο στο κάστρο της Κορώνης, που σε λίγο πολιορκήθηκε από τους Ελληνες. Μαζί του είχαν κρατήσει και τον διάκο του κι ένα παπά. Τέλος Ιουλίου δέ, του 1821, οι Εβραίοι που ήσαν στο κάστρο, άφού πρώτα τον βασάνισαν, κομμάτιασαν τον Γρηγόριο και πέταξαν κάτω από το κάστρο τα κομμάτια του, φωνάζοντας στους Ελληνες: « Ελάτε βρέ Ρωμηοί να πάρετε κρέας από το Δεσπότη σας, να φάτε ». Την ίδια ώρα θανάτωσαν, βασανίζοντας τους, και τό διάκο και τόν παπά και τους πέταξαν κι αυτούς από το κάστρο. Oi Ελληνες μάζεψαν τους κατακρεουργημένους κληρικούς και τους έθαψαν. {ένθ. άνωτ. τόμος Α”, σελ. 435, λ. «Γρηγόριος»}. Τέτοια απαίσια επεισόδια υπάρχουν άφθονα.

ΠΗΓΗ

Ο Αθανάσιος Διάκος υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στη Λιβαδειά

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821… Ο Αθανάσιος Διάκος υψώνει τη σημαία της Επανάστασης στη Λιβαδειά

Η έκρηξη της Επανάστασης στη περιοχή της Λιβαδειάς εκδηλώθηκε τη νύκτα της 25ης προς 26η Μαρτίου 1821 όταν έπεσε το «1ο βόλι» από τον Βασίλη Μπούσγο και τους ένοπλους άνδρες του(του είχαν θέσει στη διάθεσή του οι προύχοντες της Αράχοβας), στη θέση «στενό του Ζεμενού» σκοτώνοντας μερικούς Τούρκους. Η εμπλοκή αυτή που έγινε με υπόδειξη του Αθανασίου Διάκου λόγω της παρατεινόμενης ασυμφωνίας και αναβλητικότητας των προκρίτων της Λιβαδειάς, όπως και στα Καλάβρυτα, έσπευσε στη συνέχεια να την παρουσιάσει ευφυέστατα στον Χασάν Αγά της Λιβαδειάς ο ίδιος ο Α. Διάκος ως δήθεν επίθεση της εμπροσθοφυλακής του Ο. Ανδρούτσου που πλησιάζει με 10.000 Έλληνες επαναστάτες.

Την ίδια ημέρα(26/03) ο Α. Διάκος έλαβε άδεια της ελεύθερης στρατολόγησης ενόπλων ανδρών. Σε νέα προσπάθεια, ο Α. Διάκος δεν πέτυχε τη σύμπνοια των προκρίτων προχώρησε σε πολεμικές ενέργειες αγνοώντας τους. Την νύχτα της 28ης προς 29η Μαρτίου ηγούμενος των στρατολογημένων από τον ίδιο επαναστατών κατέλαβε τον λόφο του Προφήτη Ηλία κατ΄ απέναντι θέση από το κάστρο της Λιβαδειάς στο οποίο και στον Πύργο Ώρα, στο μέσον της πόλης, είχαν καταφύγει οι Τούρκοι έχοντας μαζί τους ως ομήρους τους προεστώτες Ν. Νάκο και Λογοθέτη μόλις έμαθαν τον ξεσηκωμό της Άμφισσας. Από εκεί, μετά την άρνηση του Χασάν αγά να παραδώσει την πόλη, ο Α. Διάκος άρχισε την επίθεση. Στις 31/03, κατελήφθη η πόλη ενώ οι Τούρκοι, που είχαν κλειστεί στον πύργο Ώρα, παραδόθηκαν και στις 01/04(13/04 νέο ημερολόγιο) παραδόθηκε το κάστρο.

Σε πανηγυρική δοξολογία στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, οι επίσκοποι Σαλώνων, Ταλαντίου(Αταλάντης) και Αθηνών ευλόγησαν την επαναστατική σημαία του Διάκου. Στις 26/06, διερχόμενος από την περιοχή ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνοντας την πόλη. Εκτός του κάστρου πυρπόλησε μεγάλο μέρος της αυτής. κατά τη διάρκεια της Επανάστασης η πόλη δοκιμάστηκε επανειλημμένα από τις τουρκικές στρατιές που κατευθύνονταν στην Πελοπόννησο. Στην περιοχή δόθηκαν οι τελευταίες μάχες του Αγώνα. Κατά τις επιχειρήσεις του 1828 στην Α. Στερεά, με επικεφαλής τον Δημήτριο Υψηλάντη, οι Τούρκοι που βρίσκονταν στη Λιβαδειά πολιορκήθηκαν από το σώμα του Βάσου Μαυροβουνιώτη και από άτακτο ιππικό, και στις 05/11/1828 παρέδωσαν την πόλη. Νέο τουρκικό σώμα υπό τον Μαχμούτ πασά κατέλαβε και πάλι τη Λιβαδειά, που αναγκάστηκε όμως να την εγκαταλείψει(08/02/1829) για να αποφύγει την κύκλωση με το σχέδιο που εφάρμοζε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Μετά δε τη μάχη της Πέτρας εξαφανίστηκαν και όλοι οι Τούρκοι από την Βοιωτία.

https://www.scribd.com/embeds/133204744/content?start_page=1&view_mode=scroll&show_recommendations=true
H ηρωική του αντίσταση στην Αλαμάνα και ο μαρτυρικός του θάνατος στη Λαμία έγιναν θρύλος στη συνείδηση του λαού μας. Σε νεαρή ηλικία μόνασε ως δόκιμος και μετά διάκος στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου της Αρτοτίνας. Μερικά χρόνια πριν την Επανάσταση υπηρέτησε στο σώμα των «Τσοχανταρέων» (σωματοφυλάκων) του Αλή Πασά. Μετά το 1820 εκλέχθηκε αρχηγός στο αρματολίκι της Ρούμελης, στη θέση του καταδιωκόμενου Ανδρούτσου, με τον οποίο είχε στενό σύνδεσμο. Την εποχή αυτή μυείται στη Φιλική Εταιρεία. Το 1821 ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στη Λιβαδειά (31 Μαρτίου ­ 1 Απριλίου) και εκκένωσε μαζί με τους Δουβουνιώτη και Πανουργιά την Ανατολική Στερεά από τους Τούρκους. Στη γέφυρα της Αλαμάνας στις 22 Απριλίου 1821 προσπάθησε να ανακόψει την πορεία του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ προς την Πελοπόννησο. Το βάρος της σύγκρουσης έπεσε στον Αθανάσιο Διάκο που έλεγχε το δρόμο από τη Δαμάστα. Μετά από πολύωρη μάχη, τραυματισμένος στο δεξί χέρι αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους, μεταφέρθηκε στη Λαμία όπου θανατώθηκε με ανασκολοπισμό, 23 Απριλίου 1821. Η θυσία του ενίσχυσε το φρόνημα των αγωνιζομένων και η δράση του ενέπνευσε πολλούς.

Κατά τη λαική παράδοση…..
Εγγονός ενός ντόπιου κλέφτη, είχε έφεση στη θρησκεία και σε μικρή ηλικία στάλθηκε από τους γονείς του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κοντά στην Αρτοτίνα, για την εκπαίδευσή του. Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκαεπτά ετών και, λόγω της αφοσίωσής του στη χριστιανική πίστη και της ιδιοσυγκρασίας του, έγινε πολύ γρήγορα διάκος.

Η γέφυρα της Αλαμάνας
Ο Διάκος ήταν μοναχός, ένας Τούρκος πασάς πήγε στο μοναστήρι με τα στρατεύματά του και εντυπωσιάστηκε απ’ την εμφάνιση του νεαρού μοναχού. Ο Διάκος προσβλήθηκε απ’ τα λεγόμενα του Τούρκου (και την μετέπειτα πρόταση) και μετά από καβγά τον σκότωσε. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει στα κοντινά βουνά και να γίνει κλέφτης. Ο Διάκος ήταν άφταστος στα αγωνίσματα, στα όπλα και στην ανδρεία. Στα 1818 έγινε το πρώτο από τα επτά πρωτοπαλήκαρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Μαζί του μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και έβαλε σκοπό της ζωής του την απελευθέρωση της φυλής. ΄Ετσι δημιούργησε δικό του στρατό και ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης σε όλη την Ελλάδα.

Οι Τούρκοι αποφάσισαν να τον αντιμετωπίσουν και έστειλαν τον στρατηγό Ομέρ Βρυώνη με 9.000 στρατιώτες.
Ο Διάκος είχε μόνο 1.500 παληκάρια. Η μάχη έγινε στην Αλαμάνα, εκεί όπου 23 αιώνες πριν, έπεσε ο Λεωνίδας με τους 300. Ο Διάκος πολέμησε ηρωϊκά, αλλά στο τέλος οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον σούβλισαν.
Ο Διάκος αντιμετώπισε το μαρτυρικό του θάνατο με θάρρος. Μονο ένα παράπονο βγήκε απ’τα χείλη του, προβλέποντας την ανάσταση του Ελληνισμού:

«Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει,
τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι».

Η αιχμαλωσία του Α.Διάκου

Προσευχή του Διάκου την παραμονή της μάχης της Αλαμάνας
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Ήτανε νύχτα. Τα βουνά, οι λαγκαδιές, τα δένδρα,οι βρύσες, τ’ αγριολούλουδα, ο ουρανός, τ’ αγέρι, στέκουν βουβά ν’ ακούσουνε την προσευχή του Διάκου.« Όταν η μαύρ’ η μάνα μου, εμπρός σε μιαν εικόνα, Πλάστη μου, μ’ εγονάτιζε με σταυρωτά τα χέρια καί μώλεγε να δεηθώ για κειούς, που το χειμώνα σα λύκοι ετρέχαν στα βουνά με χιόνια, μ’ αγριοκαίρια, για να μη ζούνε στο ζυγό, ένιωθα τη φωνή μου να ξεψυχάη στα χείλη μου, εσπάραζε η καρδιά μου,
μου ετρέμανε τα γόνατα, σα νά ‘θελε η ψυχή μου να φύγη με τη δέηση από τα σωθικά μου.
Ύστερα μούλεγε κρυφά να Σου ζητώ τη χάρη και να μ’αξιώσης μια φορά ένα σπαθί να ζώσω
και να μην έρθη ο θάνατος να μ’εύρη να με πάρη, πρίν πολεμήσω ελεύθερος, για Σέ πριν το ματώσω.
Πατέρα παντοδύναμε, άκουσες την ευχή μου• μου φύτεψες μέσ’ στην καρδιά αγάπη, πίστη, ελπίδα, έδωκες μια αχτίδα Σου αθέρα στο σπαθί μου και μού’πες: Τώρα πέθανε για Με, για την Πατρίδα.
Έτοιμος είμαι, Πλάστη μου! Λίγες στιγμές ακόμα και σβηώνται τ’ άστρα Σου για με. Για με θα σκοτειδιάση τ’ όμορφο γλυκοχάραμα. Θα μου κλειστή το στόμα, που εκελαηδούσε στα βουνά, στη ρεματιά, στη βρύση• θα μαραθούν τα πεύκα μου. Αραχνιασμέν’ η λύρα, που μου ήταν αδερφοποιητή κι όπου μ’ εμέ στη φτέρη αγκαλιασμένη επλάγιαζε, τώρα θα μείνη στείρα
καί στ’ άψυχο κουφάρι της θα να βογγάη τ’ αγέρι.
Όλα τ’ αφήνω με χαρά, χωρίς ν’ αναστενάξω.
Και τό’χω περηφάνεια μου, που εδιάλεξες εμένα αυτήν την έρμη την ποριά με το κορμί να φράξω.
Ευχαριστώ Σε, Πλάστη μου! Δε θα χαθούν σπαρμένα και δε θα μείνουν άκαρπα τ’ άχαρα κόκκαλά μου.
Ευλόγησέ τηνε τη γη, οπού θα μ’ αγκαλιάση και στοίχειωσε κάθε σπειρί από τα χώματα μου,
να γένη αδιάβατο βουνό το μνήμα του Θανάση.
Θέ μου! ξημέρωσέ τηνε την αυριανή τη μέρα!
Θα μας θυμάτ’ η Αρβανιτιά και θα την τρώ’ η ζήλεια.
Θα χλιμιντράνε τ’ άλογα, θα καίνε τον αγέρα με τ’ άγρια τα χνώτα τους γκέκικα καριοφίλια,
θα γίνουν πάλι τα Θερμιά λαίμαργη καταβόθρα.
Χιλιάδες ήρθαν θερισταί και Χάρος οργοτόμος, μουγκρίζουν, φοβερίζουνε, πως δε θα μείνη λώθρα σ’ αυτήν τη δύστυχη τη γη, φωτιά, δρεπάνι, τρόμος.
Κι εμείς θα πάμε με χαρά σ’ αυτόν τον καταρράχτη.
Επάνωθέ μας θά’σαι Σύ, και τα πατήματα μας θα νά’χουνε για στήριγμα τη φοβερή τη στάχτη,
πώμεινε σπίθ’ακοίμητη βαθιά στα σωθικά μας.
Δυνάμωσέ μας, Πλάστη μου! Για ν’ ακουστή στη Δύση, πως δεν απονεκρώθηκε και πως θ’ ανθοβολήση τώρα με τα Μαγιάπριλα ή δουλωμένη χώρα.
Ευλογημέν’ η ώρα!»
Έσκυψ’ ο Διάκος ως τη γη, έσφιξε με τα χείλη κι εφίλησε γλυκά γλυκά το πατρικό του χώμα.
Έβραζε μέσα του η καρδιά και στα ματόκλαδά του καθάριο, φωτοστόλουστο, ξεφύτρωσ’ ένα δάκρυ…
Χαρά στο χόρτο πώλαχε να πιη σε τέτοια βρύση.
Πλαγιάζει ο λεονταρόψυχος! Τα νιάτα, η θωριά του, τ’ αστέρια βλέπουν με χαρά και κάπου κάπου αφήνουν κρυφά το θόλο τ’ ουρανού για να διαβούν σιμά του.
Μοσχοβολάει τριγύρω του και τον σφιχταγκαλιάζει στον κόρφο της η άνοιξη, σα νά’τανε παιδί της•Χαρούμενα τα λούλουδα φιλούν το μέτωπο του.
χάνει με μιας την ασχημιά και την ταπεινοσύνη ο έρμος ο αζώηρος, η ποταπή η λαψάνα,
γλυκαίνει το χαμαίδρυο, στου χαμαιλειού τη ρίζα αποκοιμιέται ο θάνατος και το περιπλοκάδι,
που πάντα κρύβεται δειλό και τ’ άπλερο κορμί του αλλού στυλώνει το φτωχό, δυναμωμένο τώρα τρελλό, περηφανεύεται και θέλει να κλαρώση στ’ανδρειωμένο μέτωπο για ν’ ακουστή πως ήταν στη φοβερή παραμονή μια τρίχ’ απ’ τα μαλλιά του.

Πλαγιάζει ο λιονταρόψυχος! Του ύπνου του οι ώραις όσο κι’αν φύγουν γρήγορα, μεσότοιχο θα γένουν ν’αποστομώσουν το θολό, τ’ αγριωμένο κύμα του χρόνου που μας έπνιξε. Μ’ εκείνην την ρανίδα πώσταξ’ από τα μάτια του θα ξεπλυθή η μαυράδα, που ελέρωνε της μοίρας μας το νεκρικό δεφτέρι.

Ο Διάκος στο κρεββάτι του, ζωσμένος τη φλοκάτη, σαν αητός μες στη φωλιά, ολάκερο ένα γένος έκλωθ’ εκείνην την βραδιά. Όταν προβάλ’η μέρα, θα νάβγουν τ’ αητόπουλα με τροχισμένα νύχια, με θεριεμμένα τα φτερά, ν’αρχίσουν το κυνήγι…
Πλάστη μεγαλοδύναμε! Αξίωσέ μας όλους, πριν μας σκεπάση η μαύρη γη, στα δουλωμένα πλάγια να κοιμηθούμε μια νυχτιά τον ύπνο του Θανάση!

hellasforce.com